Stanisław Tułodziecki

 (1909 – 2014)

W dniu 28 października 2014 r. zmarł Stanisław Tułodziecki. Miał 105 lat. Był bohaterem walki o niepodległość, sprawiedliwość społeczną i demokratyczną oświatę, wybitnym działaczem społecznym, pedagogiem, wielce zasłużonym przyjacielem dzieci, orędownikiem walki o wszechstronny rozwój dzieci, w tym o ich uspołecznienie.

Pochowany został na Starych Powązkach w Warszawie w dniu 4 listopada. W ostatniej drodze na tej Ziemi towarzyszyła Mu rodzina i przyjaciele, działacze społeczni i sztandar  Towarzystwa Przyjaciół Dzieci.  Ceremonia – zgodnie z życzeniem Zmarłego – była skromna.  Całe Jego  długie życie także było skromne, ale również wyjątkowo pracowite, twórcze i społecznie nadzwyczaj użyteczne.

Jan Przewłocki 

(1910 – 1986)

Kiedy w 1967 r. rozpoczynałyśmy z Lidką Niestępską pracę w Ośrodku Adopcyjno-Opiekuńczym TPD, w dziale rodzin zastępczych, naszymi autorytetami i przewodniczkami były panie Alicja Szymborska (jednocześnie wykładowczyni na Uniwersytecie) oraz Hanna Święcicka  (psycholog, publicystka, autorka, prelegentka w środowiskach świeckich i katolickich). Kierownikiem Ośrodka był wówczas Jan Przewłocki, który chciał, żeby zwracać się do niego „panie magistrze”, a nie np. „panie kierowniku”. Pamiętamy go jako postać dość tajemniczą, skrytą, ale życzliwą zarówno dla podwładnych, jak i interesantów.

    Poniżej publikujemy wspomnienia Mieczysławy Śniegockiej, wychowanki placówek opiekuńczo – wychowawczych RTPD w Warszawie w okresie międzywojennym. Przedstawia w nich fakty tak, jak je widziała, przeżyła i zapamiętała. Niektóre z nich rzucają nowe światło na wydarzenia związane z działalnością Towarzystwa w tym okresie. Dla zachowania autentyczności, pozostawiliśmy tekst bez żadnych zmian i uzupełnień.

 Wspomnienie

Maria Łopatkowa

(1927 – 2016)

25 grudnia 2016 r. zmarła w Warszawie Maria Łopatkowa, wybitna działaczka społeczna, pedagog i pisarka.

Urodziła się 28. 01. 1927 r. w Braciejowicach. Filologię polską ukończyła na Uniwersytecie Łódzkim, zaś na Uniwersytecie Warszawskim w 1968 r. uzyskała tytuł naukowy doktora pedagogiki. W latach 1947 – 1969 pracowała jako nauczycielka w szkole podstawowej w Ołtarzewie.

Przez wiele lat była związana z Towarzystwem Przyjaciół Dzieci, pełniła funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego TPD, kierując równocześnie działalnością Komisji Upowszechniania Kultury Pedagogicznej, której celem było szerzenie wśród rodziców wiedzy o wychowaniu dzieci; postulowała podjęcie przez władze państwowe działań służących podnoszeniu poziomu kultury pedagogicznej aktualnych i przyszłych rodziców. Była także inicjatorką powołania ognisk przedszkolnych, wyrównujących braki w rozwoju i wychowaniu oraz przygotowujących dzieci do nauki w szkole.